‘ t is het hoogste puntje van ons land
je kunt er niet veel verder
Ze hebben er niet eens een strand
Maar de zee kun je er zien

Kleine huisjes aan de dijk
Waar echte mensen wonen
Meeuwen aan de horizon
Je ziet ze gaan en komen

Een kerkje en een kruidenier
Lijkt het enige vertier

En dan vraag ik me wel af
Gebeurt er wel eens wat...
In Moddergat

Schapen grazen onverstoord
Aan lands groene dijken
De wind die jaagt de golven op
Die voor niemand zullen wijken

‘ t witte wasgoed wappert in de wind
daarnaast het speelgoed van een kind

En dan vraag ik me wel af
Gebeurt er wel eens wat
Daar aan ‘ t wad
In Moddergat

Maar voor wie er ooit naar toe mocht gaan
En die ‘ t bijna was vergeten
De rust die ooit verloren leek
Blijkt hier nog te bestaan

De waddenzee heeft alle tijd
Vanaf vandaag tot in de eeuwigheid