NOOIT MEER, BIJ JOU VANDAAN

Als de tranen in je ogen staan
en de wereld je verwart
Als je niet meer weet
waarheen te gaan

Kom dan bij mij, kom dan bij mij

Als ’t overdag al donker wordt
terwijl de zon nog volop schijnt
en ’t in je hoofd ’n doolhof is

Kom dan bij mij, kom dan bij mij

Dan zal ik je groeten als ’n vorst
maak ik je het beste in je los
Laat ik je nieuwe wegen zien
voorbij je horizon

Ben ik je baken in de nacht
die in de verte op je wacht
Laat ik de lichtjes voor je aan
en ga ik nooit meer… bij jou vandaan.

Als de boom ooit weer in bloei zal staan
en de storm je niet meer deert
en je dan als vanzelf weer je weg zult gaan

Kom dan bij mij, kom dan bij mij

Dan zal ik je
Groeten als ’n vorst
maak ik je het beste in je los
Laat ik je nieuwe wegen zien
voorbij je horizon

Ben ik je baken in de nacht
die in de verte op je wacht
Laat ik de lichtjes voor je aan
en ga ik nooit meer… bij jou vandaan.