Het kwam als toeval in een zucht voorbij
Ik had er wel eens vroeger van gehoord
Maar is niet menig dichter vaak gestoord
En dat leek mij dan toch weer niks voor mij.

En ook om je dan naakt te laten zien
Met alles wat er in jezelf beweegt
Totdat je hele zieltje is geleegd
Is voor de oude man wat veel misschien.

Maar als je dochter er dan toch naar vraagt
Dan kun je dat ook als een teken zien
Om toch tot iets te komen heel misschien
En blij zijn dat dat je geest wordt uitgedaagd.

Dus stoei ik met de jambe en trogee
En hoor mijn hersens kraken in mijn kop
Nog even en dan schreeuwt mijn alles stop
Want goede God dit valt toch nog niet mee.

Maar net als Shakespeare zet ik toch maar door
Al doen mijn hersens hemeltergend zeer
Ik leg het bijltje er nog niet bij neer
Kom op zeg ik vooruit ik ga er voor!

Ik lijm de regels rijmend aan elkaar
Ondanks dat ik ook zoveel niet echt weet
Wat dierbaar is te makkelijk vergeet
Maar stiekum krijg ik het toch voor elkaar.

En leent mijn resultaat zich voor een lied
Gezongen door een willekeurig koor
Of stelt mijn dichten toch niet zoveel voor
Ook dat weet ik dan ook zonet nog niet.

Maar dankbaar ben ik volop voor het kind
Dat ie'dre ochtend opstaat vol van vreugd
Dit alles doet de oude dichter deugd
Zijn dochter die thans haar bestemming vindt.